De voorbije maanden vingen we overal echo’s op over het einde van de verplichte cultuur-, jeugd- en sportraad. Vanaf 2019 zouden lokale besturen autonoom kunnen beslissen over de invulling van dat adviesradenlandschap. Echter, over die ‘speelruimte’ bestaat vandaag heel wat onduidelijkheid bij lokale politici en ambtenaren.
Het mag alleszins wel duidelijk zijn dat het juridisch heel erg twijfelachtig is om het ‘absolute einde’ van de culturele raad aan te kondigen. Zo voorziet het Cultuurpact bijvoorbeeld nog steeds in de oprichting van een lokaal adviesorgaan voor de culturele materies. Ook staan er nog enkele regels in wat nog rest van het Decreet Lokaal Cultuurbeleid.
De sportraad is wel geen verplichting meer. Sport – ook een culturele materie – moet dan wel een plaats krijgen in dat adviesorgaan voor de culturele materies. Dat zou dan bv. een soort ‘vrijetijdsraad’ kunnen zijn.
De jeugdraad tenslotte is als adviesorgaan nog steeds opgenomen in het decreet Lokaal Jeugdbeleid. Ook deze raad valt trouwens onder de culturele materies van het Cultuurpact.
Samengevat: De klassieke cultuurraad moet misschien niet langer, maar een cultureel adviesorgaan nog wél. De Wakkere Burger adviseert om de organisatie van goede participatie voorop te zetten en om niet zo maar vast te houden aan traditionele structuren en werkvormen. Maak daarom binnen de wettelijke krijtlijnen werk van een meer dynamische aanpak. De ‘som’ van de regeltjes uit het decreet Lokaal Bestuur, het decreet Lokaal Cultuurbeleid en het Cultuurpact laat toch nog heel wat ruimte voor een een bredere betrokkenheid, meer inhoudelijke diepgang… Met aandacht voor de voordelen van deze permanente participatievormen.
Andere stemmen hierover:
— De Federatie (belangenbehartiger sociaal-culturele sector)
— Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten
Adviesraden.be 